به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز جمعه ۲۴ فروردین ماه ۱۴۰۳، عبدالامام زائری، متولد: ۱۳۵۷، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد و محبوس در بند ۵ زندان شیبان مرکزی اهواز، در حالی دوران حبس ابد خود را سپری می کند که از بیماری پروستات، گوارش، قلب و عروق، در رنج است و حق دسترسی به خدمات پزشکی و درمان محروم شده است.

به نقل از یک فرد مطلع از زندان شیبان اهواز در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”آقای عبدالامام زائری، با توجه به اینکه از بیماری پروستات، بیماری قلب و عروق، درد معده زخم معده و مشکلاتی در دستگاه گوارش، در رنج است و با توجه به اینکه وضعیت خدمات درمانی ارائه شده در بهداری زندان شیبان، بسیار بی کیفیت است و این وضعبت درحالی است که به دفعات زندانیان و خانواده های آنها به مسئولان زندان در خصوص کیفیت نامطلوب درمان زندانیان اعتراض کردند و آقای زائری با توجه به وضعبت نامطلوب درمان در این زندان، باید به مرکز درمانی خارج از زندان اعزام شود اما در پی مخالفت دادستان و اداره اطلاعات اهواز وی از این حق خود محروم شده است.”

لازم به اشاره است، عبدالامام زائری، در فروردین ماه ۱۳۸۴، توسط ماموران اداره کل اطلاعات استان خوزستان، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی در حالی که به شدت تحت انواع شکنجه ها از جمله آویزان کردن با طناب، ضرب و شتم با کمربند و کابل، و یا بسته شدن به پایه میز قرار گرفت و از حق هرگونه ملاقات و یا دسترسی به وکیل محروم شده بود تحت بازجویی قرار گرفت و پس از تفهیم اتهام پرونده وی به شعبه بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اهواز ارجاع شد.

با آغاز مراحل بازپرسی به پرونده عبدالامام زائری، در سال ۱۳۸۵، از بابت اتهاماتی مرتبط با تهیه بمب یا بمب گذاری در لوله های نفتی اهواز با مصداق حقوقی محاربه تفهیم اتهام و در نهایت پرونده وی از بابت اتهام مذکور توسط قاضی شعبه ۳ دادگاه انقلاب اهواز، محاکمه و در حالی که از حقوق اولیه یک متهم سیاسی محروم بوده به اعدام محکوم شد و حکم صادره پس از ارجاع به شعبه دیوان عالی کشور در تاریخ ۹ مرداد ماه ۱۳۸۵، تائید شد و روزنامه دنیای اقتصاد در شماره ۱۰۱۹ به نقل از زائری ـ سرپرست وقت دادگستری کل استان خوزستان نوشت:”حکم صادره توسط شعبه ۳ دادگاه انقلاب اهواز در خصوص عبدالامام زائری عینا تائید شد.

هنگامی که پرونده عبدالامام زائری، در مرحله بازپرسی بود عمادالدین باقی در نامه ای خطاب به رئیس وقت قوه قضائیه و وزیر وقت اطلاعات تشریح کرده بود:”جمعی که به اتهام تهیه بمب یا بمب گذاری در لوله های نفتی اهواز دستگیر شده و ۹ تن از آن ها به نام های عبدالزهرا هلیچی، یحیی ناصری، ریسان سواری، عبدالامام زائری، جعفر سواری، محمدعلی سواری، حمزه سواری، ناظم بریهی و زامل باوی به اعدام محکوم شده اند، با هیچ انفجاری ارتباط ندارند، قتلی نکرده و تنها شاکی آنها حکومت است.

در ادامه این نامه آمده است:”صرف داشتن سلاح، بدون اخافه و ارعاب مصداق محاربه نیست و به همین دلیل کل این افراد از شمول این اتهام خارج اند و تنها می توان برخی از آن ها را به دلیل داشتن سلاح و مهمات غیرقانونی به مجازات متناسب محکوم کرد و این افراد پس از ۱۰ یا ۱۱ ماه سلول انفرادی، اغلب در شهرهای دیگر، بدون ملاقات با وکیل و با اعلام این که تحت فشار اقرار کرده اند، محاکمه شده اند. او همچین خاطرنشان می کند که یکی از بازداشت شدگان دو ماه قبل از بمب گذاری ادعاشده دستگیر شده است. من نامه هایی را با خط خود زندانيان كه توسط زندان مهر شده بود و توسط زندانی انگشت خورده بود بدست آوردم و زندانی ها در اين نامه ها يشان نوشته اند كه آنچه كه اقرار كرده اند تحت فشار است. … وکلا تا روز دادگاه موکلانشان را ندیدند، حتی در جلسه دادگاه برخی از این ها چون نمی دانستند از چه کسی باید دفاع کنند و چهره او را نمی شناختند، خواهان احراز هویت شده بودند تا مطمئن شوند موکلشان همین فرد است.”

عبدالامام زائری، در تاریخ ۱۱ بهمن ماه ۱۳۹۴، پس از تعطیلی زندان کارون اهواز به زندان شیبان مرکزی اهواز، منتقل شد و در حالی که احکام اعدام برخی افراد مرتبط با پرونده این زندانی سیاسی اجرا شد چندی بعد به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.