I am Sina Alishaahi. I was killed on December 6th, 2022. I was thirtyone years old, born in ?. I was from Khorram Abad and from the Rumiani tribe, a resident of Karaj and a doctoral student in public criminal law at Karaj University. I lost my father at the age of two. My mother raised me with love and always tried to fill my father's void.

When the nationwide protests started with the killing of Mahsa Amini, I was among the active revolutionary students of the university from the beginning. For the freedom of myself and my countrymen, I used to go to the streets and shout protest. I was a successful student and I could create a bright future for myself, but I wanted a good life for all my countrymen, not just me. I called for nationwide protests on December 14, 15 and 16. University Basijs identified and chased me. Then the intelligence agents stole me on 14 Azar. I was severely tortured for a day, but I couldn't bear it and died under the torture...

After killing me, the officers called my family and told me that I had an accident. They severely threatened my family that they should announce my death as an accident to everyone and if they agree, they will hand over the body to them. When the public confirmed my mother's death by accident, the body was handed over to her. The security officers did not even allow my mother to see my body.

My body was buried on December 16, 1401 under strict security measures in my hometown Khorram Abad in the Caspian Cemetery in Behesht No.

My countryman was a lawyer for freedom and I sacrificed my life on the way to freedom, don't be silent, don't let my blood be trampled on, continue my way and remember my name until the day of freedom of the homeland..

من سینا علیشاهی هستم. من کشته شدم، در تاریخ ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۱. سی و یکسالم بود، متولد ؟. اهل خرم آباد و از طایفه رومیانی بودم، ساکن کرج و دانشجوی دکترای حقوق جزای عمومی تو دانشگاه کرج . در سن دو سالگی پدرمو از دست داده بودم. مادرم منو با عشق بزرگ کرده بود و همیشه سعی میکرد جای خالی پدرمو برام پر کنه.

وقتی اعتراضات سراسری با کشته شدن مهسا امینی شروع شد، من از اول جزو دانشجوهای فعال انقلابی دانشگاه بودم. برای آزادی خودم و هموطنام به خیابون میرفتم و فریاد اعتراض سر میدادم. دانشجوی موفقی بودم و میتونستم آینده روشنی برای خودم بسازم ولی من زندگی خوب رو برای همه هموطنام میخواستم نه فقط خودم. من برای اعتراضات سراسری در تاریخ ۱۴، ۱۵ و ۱۶ آذر فراخوان دادم. بسیجی های دانشگاه منو شناسایی و تعقیب کردن. بعدش مامورای اطلاعات منو در تاریخ ۱۴ آذر دزدیدن. به مدت یه روز شدیدا تحت شکنجه قرار گرفتم ولی طاقت نیاوردم و زیر شکنجه جان دادم…

بعد از کشتنم مامورا با خانوادم تماس گرفتن و گفتن من تصادف کردم. اونا خانوادمو شدیدا تهدید کردن که کشته شدن منو باید به همه تصادف اعلام کنن و به شرط قبول، جنازه رو تحویلشون میدن. وقتی عموم با وکالت مادرم مرگ با تصادف رو تایید کرد جنازه رو بهش تحویل دادن. مامورای امنیتی حتی اجازه ندادن مادرم جسد منو ببینه.

پیکر بیجون من در تاریخ ۱۶ آذرماه ۱۴۰۱ تحت تدابیر شدید امنیتی در زادگاهم خرم آباد در آرامستان خزر در «بهشت نو » به خاک سپرده شد.

هموطن من وکیل آزادی بودم و جونمو در راه رسیدن به آزادی فدا کردم، سکوت نکن، نذار خونم پایمال بشه، راهمو ادامه بده و اسممو به خاطرت بسپار تا روز آزادی وطن…